Deu 10 | PesOV | STEP | و در آنوقتخداوند بهمنگفت: «دو لوحسنگموافقاولینبرایخود بتراش، و نزد منبهكوهبرآی، و تابوتیاز چوببرایخود بساز.

Deuteronomy 10

1 و در آنوقتخداوند بهمنگفت: «دو لوحسنگموافقاولینبرایخود بتراش، و نزد منبهكوهبرآی، و تابوتیاز چوببرایخود بساز. 2 و بر اینلوحها كلماتیرا كهبر لوحهایاولینكهشكستیبود، خواهمنوشت، و آنها را در تابوتبگذار.»

3 پستابوتیاز چوبسِنْطساختم، و دو لوحسنگموافقاولینتراشیدم، و آندو لوحرا در دستداشته، بهكوهبرآمدم. 4 و بر آندو لوحموافقكتابتاولین، آندهكلمهرا كهخداوند در كوهاز میانآتش، در روز اجتماعبهشما گفتهبود نوشت، و خداوند آنها را بهمنداد. 5 پسبرگشته، از كوهفرود آمدم، و لوحها را در تابوتیكهساختهبودمگذاشتم، و در آنجا هست، چنانكهخداوند مرا امر فرمودهبود.

6 (و بنیاسرائیلاز بیروتِ بنییعقانبهموسیرهكوچكردند، و در آنجا هارونمرد و در آنجا دفنشد. و پسرشالعازار در جایشبهكهانتپرداخت. 7 و از آنجا بهجُدْجودهكوچكردند، و از جُدْجودهبهیطباتكهزمیننهرهایآباست. 8 در آنوقتخداوند سبطلاویرا جدا كرد، تا تابوتعهد خداوند را بردارند، و بهحضور خداوند ایستاده، او را خدمتنمایند، و بهناماو بركتدهند، چنانكهتا امروز است. 9 بنابراینلاویرا در میانبرادرانشنصیبو میراثینیست؛ خداوند میراثویاست، چنانكهیهُوَهخدایتبهویگفتهبود).

10 و مندر كوهمثلروزهایاولین، چهلروز و چهلشبتوقفنمودم، و در آندفعهنیز خداوند مرا اجابتنمود، و خداوند نخواستتو را هلاكسازد. 11 و خداوند مرا گفت: «برخیز و پیشرویاینقومروانهشو تا بهزمینیكهبرایپدرانایشانقسمخوردمكهبهایشانبدهمداخلشده، آنرا بهتصرّفآورند.»

12 پسالا’نایاسرائیل، یهُوَهخدایتاز تو چهمیخواهد، جز اینكهاز یهُوَهخدایتبترسیو در همهطریقهایشسلوكنمایی، و او را دوستبداریو یهُوَهخدایخود را بهتمامیدلو بهتمامیجانخود عبادتنمایی. 13 و اوامر خداوند و فرایضاو را كهمنامروز تو را برایخیریتتامر میفرمایم، نگاهداری.

14 اینكفلكو فلكالافلاكاز آنیهُوَهخدایتوست، و زمینو هرآنچهدر آناست. 15 لیكنخداوند بهپدرانتو رغبتداشته، ایشانرا محبتمینمود، و بعد از ایشانذریتایشان، یعنیشما را از همهقومها برگزید، چنانكهامروز شدهاست. 16 پسغلفهدلهایخود را مختونسازید، و دیگر گردنكشیمنمایید. 17 زیرا كهیهُوَهخدایشما خدایخدایانو ربّالارباب، و خدایعظیمو جبّار و مهیباست، كهطرفداریندارد و رشوهنمیگیرد. 18 یتیمانو بیوهزنانرا دادرسیمیكند، و غریبانرا دوستداشته، خوراكو پوشاكبهایشانمیدهد. 19 پسغریبانرا دوستدارید، زیرا كهدر زمینمصر غریببودید. 20 از یهُوَهخدایخود بترس، و او را عبادتنما و بهاو مُلصقشو و بهناماو قسمبخور. 21 او فخر توستو او خدایتوستكهبرایتو ایناعمالعظیمو مُهیبیكهچشمانتدیدهبجا آوردهاست. 22 پدرانتو با هفتاد نفر بهمصر فرود شدند و الا’نیهُوَهخدایت، تو را مثلستارگانآسمانكثیر ساختهاست.